วัฒนธรรมการบริโภคชาวไทแสก

 2.3  วัฒนธรรมการบริโภคชาวไทแสก

                ชาวไทแสกนิยมบริโภคข้าวเหนียวเช่นเดียวกับชาวไทยลาว  ชุมชนไทแสก บ้านอาจสามารถนิยมรับประทานอาหารประเภทปลาและเนื้อ  เช่น  เนื้อวัว  เนื้อควาย  ในสมัยก่อนไม่นิยม  บริโภคเนื้อดิบ ๆ ต่อมานิยมตามแบบอย่างไทย-ลาว  ซึ่งเป็นอาหารประเภทปรุงดิบ ๆ (ลาบ ก้อย) เป็นส่วนใหญ่  อาหารที่เป็นประเภทปลาเป็นอาหารหลักมาตั้งแต่แรกตั้งหมู่บ้าน  เพราะมีปลาซุกชุมในแม่น้ำโขง และริมฝั่งโขงจะมีกระชังเลี้ยงปลา  และเครื่องมือดักปลา โดยมีอุปกรณ์ คือ  แห  อวน  ปัจจุบันมีการเลี้ยงปลาในกระชังมีอาชีพหลักอย่างหนึ่งของชุมชนไทแสก  บ้านอาจสามารถอาหารส่วนใหญ่จึงเป็นอาหารประเภทปลา  ได้แก่ แกงปลา  จะนิยมแกงใส่หน่อไม้(ใส่มดแดง-ใส่ไข่มดแดง)ใส่มะกอก  ใส่มะเฟือง  ใส่จักจั่น ใส่จิหร่อ (หรือจิ้งหรีด)  ลาบปลา  ลาบปลาเนื้ออ่อน  แจ่วปลา  หมกปลา  ส้มปลา ลาบเตี้ย   ปลาร้า   ปลาแห้ง   ปลาจ่อม   ส้มไข่ปลา  ก้อยไข่มดแดงแกงหน่อไม้  แกงอ่อมผัก  หมกหน่อไม้  ต้มไก่  ต้มเนื้อ  อ่อมกบ  ป่นกบ  ป่นเขียดผักกาดดอง (ส้มผัก)  ส้มผักเสี้ยน  ส้มผักกุ่ม  ผักสดตามฤดูกาล  ผักกาด  แตงกวา  บวบ  สะเม็ก  กะโดน  ติ้ว  ผักป่าทั้งหมด  และอาหารพื้นบ้านทั่วไป

                ผลไม้  ได้แก่  แตงโม  แตงไทย  มะละกอ  มัน  เผือก  อ้อย  กล้วย  หมากส้มมอ (ลูกสมอ)  มะขามป้อมมะขาม  มะพร้าว  มะเฟือง  มะปราง  ของหวานกล้วยบวชชี  กะทิแตงไทย  ข้าวต้มหงอก  (ต้องมีทุกงาน)    ข้าวต้มมัด (ใส่กล้วย โรยมะพร้าว  น้ำตาล) 

 อาหารที่เป็นเอกลักษณ์ของชาวไทแสก    คือ   เหมี่ยงแถรก    หรือเรียกว่า    เมี่ยงแสก    ประกอบไปด้วย   ใบทองยอดอ่อน  มดส้ม (มดแดง)  มะเฟือง  ขนุนเล็ก (หำหมากมี้)  ปูน้อย  ตะไคร้  หอมแห้ง  พริกสด  กระเทียม น้ำปลาร้า

                น้ำจิ้มเป็นเอกลักษณ์ของไทแสก คือ  แจ่วเป๋อผักหว่อ  จ่อหมักกอก  (แจ่วต้นหอมใส่มะกอก)

น้ำจิ้มใบหัวหอมใส่มะกอก  เผาทั้งหมด  เมื่อโขลกให้ละเอียดแล้ว  ใส่น้ำปลาร้าดิบหรือปลาร้าต้ม