ขมิ้นพืชสมุนไพรไทย ชื่อท้องถิ่น ขมิ้น (ทั่วไป) , ขมิ้นแกง ,
ขมิ้นหยวก , ขมิ้นหัว (เชียงใหม่) , ขี้มิ้น หมิ้น (ภาคใต้) , ตายอ (กะเหรี่ยง – กำแพงเพรช) , สะยอ (กะเหรี่ยง – แม่ฮ่องสอน)
ลักษณะของพืช ขมิ้น เป็นพืชล้มลุกที่มีเหง้าอยู่ใต้ดิน ลงหัวในฤดูแล้ง
เนื้อในของเหง้าขมิ้นสีเหลืองเข้มจนถึงสีแสด มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ในรูปเรียวยาว ปลายแหลมคล้ายใบพุทธรักษา
ดอกออกเป็นช่อ มีก้านช่อแทงจากดเหง้าโดยตรง ดอกสีขาวอมเหลือง มีกลีบประดับสีเขียวอมชมพู
ใช้เหง้าปลูก ปลูกได้ทั่วไป
ส่วนที่ใช้ เหง้าดิน
วิธีใช้ ใช้เหง้าสด ล้างน้ำ ปอกเปลือก บดหรือตำให้ละเอียด เติมน้ำเล็กน้อย
คั้นกรองจะได้น้ำสีเหลืองเข้ม (สาร Curcumin) นำไปแต่งสีอาหารคาวเช่น
แกงกะหรี่ ข้าวหมกไก่ แกงเหลือง อาหารหวาน เช่น ข้าวเหนียวเหลือง ทำให้มีสีเหลืองน่ากิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น